January 26th, 2021

Wandel meditatie

 
Het is nog vroeg, ik trek mijn schoenen en jas aan om een ochtendwandeling te gaan maken. Mijn sjaal trek ik over mijn oren en neem voor de zekerheid mijn handschoenen mee. Ik geniet van het magisch moment dat de wereld langzaam ontwaakt. Het donker maakt plaats voor het light. Ik ga naar buiten om mijn hoofd leeg te maken. Merk op dat er in mij gevoelens van onrust en onwetendheid zijn. Gedachten over hoelang deze lock down nog gaat duren nemen de overhand. Ik stem af op mijn lichaam om te voelen wat er gevoelt mag worden. Voel welk tempo er op dit moment bij mij past. En zo kom ik in beweging, zo start ik vandaag mijn dag. 
 
Het is januari en alles ligt open. Als of we een nieuw hoofdstuk beginnen ons voor bereiden op een nieuw avontuur. De natuur houdt zich stil, diep in moeder aarde vinden er magische processen plaats. De zaden die wij in het najaar bewust of onbewust hebben gepland. Dromen, ideeën, gedachten, verlangens en wensen. Allemaal liggen ze te rusten tot de tijd rijp is om in beweging te komen. 
 
Terwijl ik loop probeer ik mijn aandacht in het nu te houden. Ik voel mijn lichaam, mijn voeten. Soms versnel ik wat en dan vertraag ik weer. Door elke keer weer in te checken bij mijn zelf word ik bewuster van de signalen die mijn lichaam geeft. Mijn gedachten treden soms op de voorgrond om vervolgens vanzelf weer voorbij te gaan. Ik voel de wind langs mijn gezicht en zie hoe de natuur langzaam ontwaakt in de eerste zonnestralen.
 
Uit het niks kom ik midden op de weg tot stilstand. Ik adem wat dieper in en uit. Er stroomt een bevrijdende zucht uit mijn lichaam. Ik volg bewust mijn gedachten gang en voel hoe ik tegelijk in mijn lichaam zak. Van uit mijn hooft naar mijn hart, buik en voeten. Het lijkt wel of er op een pauze knop wordt gedrukt en alles stilvalt. Ik voel onrust, onmacht over alles wat er om ons heen gebeurt en waar wij geen controle over hebben. Ik weet dat ik hier over allerlei gedachte kan en mag hebben maar dat het mij niet daar brengt waar ik zou willen zijn. Wat als ik hier en nu voor een andere gedachten gang kies. Wat als ik mijn gedachten eens van een andere kant bekijk. Wat als ik er voor kies om uit de onrust en angst te stappen. Gelijk voel ik een warme sensatie rond mijn hart gebied. Zo sta ik stil bij wat ik niet meer wil en laat ik om hoog komen wat ik wel zou willen. Het is als of moeder aarde mij helpt herinneren wat ik gezaaid heb afgelopen najaar.
 
Het winterlandschap ademend geruisloos en is stil en is volledig in harmonie. Het voelt voor mij als een uitnodiging van de natuur aan ons mensen om in deze periode van rust te onderzoeken wat bij je past. Om het ritme van de seizoenen weer te gaan voelen. Ik kom weer langzaam in beweging en begin te lopen in het tempo wat bij mij past voel de inspiratie stromen.
 
Ik kies er hier en nu voor om niet langer mee te gaan in het rennen, vliegen, haasten van alle mensen om mij heen. Ik omarm de onrust die ik voel omdat ik nu nog niet weet wat dit jaar mij gaat brengen. Tegelijk voel ik een diep vertrouwen dat alles er al is en mijzelf alleen maar over hoef te geven aan dat wat er is. Ik beweeg mee in het ritme van mijn dag en de dingen die voorbijkomen. Ik ben ontspannen in het nu. De winter nodigt mij uit om met aandacht naar binnen te keren in mijn huis, bij mijn gezin en in mijzelf. Ik weet diep van binnen dat de buiten wereld een afspiegeling is van mijn binnen wereld.
De gedachten aan hoe het volgend jaar rond deze tijd zal zijn geeft mij hoop dat het een fase is en alles komt en gaat net zoals de seizoenen.